De Lofzang van Elisabeth

“En vanwaar komt mij dit, dat de moeder mijns Heeren tot mij komt? … En zalig is zij, die geloofd heeft, want de dingen, die haar van de Heere gezegd zijn, zullen volbracht worden. ” – Luk. 1:43 en 45

Daar staan ze tegenover elkaar, de twee aanstaande moeders. De ene heel jong en de andere op oudere leeftijd. De ene wordt de moeder van Christus en de andere de moeder van de heraut, die de komst van de Koning aankondigt. Daar staan ze, die twee aanstaande moeders, Maria en Elisabeth, vervuld met de Geest en met de lof van God. Elisabeth zingt haar lofzang. De kern van haar loflied lezen we in vers 43: “En vanwaar overkomt mij dit, dat de moeder mijns Heeren tot mij komt?”

Lees meer

Onveranderlijke verbondstrouw

“Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen” – Psalm 103:17

Wat is het heerlijk als je echt van iemand op aan kunt. Zo dat hij niet vandaag vóór je is en morgen tégen je. Zo dat iemand je trouw is en betrouwbaar voor je is. Zo vaak vallen mensen tegen als je op hen wilt bouwen. God niet! Hij is echt Iemand, waar je van op aan kunt. Altijd Dezelfde in Zijn trouw. Onveranderlijk in Zijn verbondstrouw. Van eeuwigheid tot eeuwigheid.

Lees meer

Vaderlijke ontferming

“Die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden … Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.” – Psalm 103:4b en 13

Op dankdag komen we samen om de Heere te erkennen voor de oogst, die mocht worden binnen gehaald. De oogst is de kroon, die God geeft op het werk. Onze tekst spreekt over ‘gekroond zijn’ met goedertierenheid en barmhartigheid. De kroon is het symbool van heerlijkheid. In de natuur is het een beeld van het volle leven in bloei, ook van de vrucht op het veld. Vorsten en vorstinnen dragen kronen. Ook bomen dragen kronen. Een kroon herinnert aan rijkdom en overvloed, eer en heerlijkheid. Overwinnaars worden gekroond. Wat een weldaad.

Lees meer

De offerande der heidenen

“Opdat ik een dienaar van Jezus Christus zij onder de heidenen, het evangelie van God bedienende, opdat de offerande der heidenen aangenaam worde, geheiligd door de Heilige Geest.” – Rom. 15:16

De apostel Paulus heeft zich altijd erg aangetrokken gevoeld om het evangelie te prediken op die plaatsen waar de naam van Christus nog nooit was genoemd. Daartoe had de Heere hem ook geroepen. Hij noemt in vers 15 zijn apostelschap een ‘genade’, die hem door God gegeven is. En zo kan hij een dienaar van Jezus Christus zijn onder de heidenen. In dat verband spreekt hij over de ‘offerande der heidenen’.

Lees meer

Geloof brengt scheiding en verbindt

“… en Orpa kuste haar schoonmoeder, maar Ruth kleefde haar aan.” – Ruth 1:14b

Dat er twee wegen zijn, komt op de grens van Moab en Israël duidelijk openbaar. De HEERE heeft Zijn volk bezocht, gevende hen brood (vers 6). Naomi keert terug naar Bethlehem. Bij de grens gekomen wil ze haar beide schoondochters, die ook weduwe geworden zijn, naar hun ouderlijk huis terugsturen. Orpa neemt wenend afscheid van haar schoonmoeder. Zij had net als Ruth eerst beloofd om met Naomi mee te gaan (vers 10). Dat had ze echt gemeend. Vanwege de liefde tot Naomi. Maar als ze nu weer aan zichzelf denkt, komen de zaken toch anders te liggen. Lees meer